Ik heb t naar mijn zin! (1)

Hallo trouwe lezers en lezeressen,
Sorry dat ik zo lang niets heb laten horen, ik heb super veel leuke dingen gedaan en leuk bezoek gehad!

Ten eerste wil ik vertellen dat ik op een nieuwe plek woon in Bra. Het is misschien nog maar voor een korte tijd, maar ik was al dat verkeer en mijn blowende huisgenoot wel een beetje beu. En toevallig had een collega-tje Analena die op de Universiteit bij het secretariaat werkt een kamer vrij in het appartement waar ze woont. We wonen een beetje de berg op boven Bra. Super mooi uitzicht als het helder is. Ja ik ben blij dat ik die keuze gemaakt heb.
En ik moet zeggen dat ik opeens op de helft van mijn stage hier een omkeerpunt heb gehad, van het alles van Nederland missen, naar de gedachte dat ik al snel helaas weer naar huis moet.

En toen ik er net woonde kwamen mijn Wageningse maatjes Joyce en Joost op bezoek. Super leuk! Ze hebben het hele stuk gereden en hebben tot hun verbazing in Zwitserland sneeuw tot aan hun koppies meegemaakt. Die Alpen hé! Ze hebben hun tent opgezet op een camping in Barolo, de plaats van de beroemde heerlijke (hele dure) wijn. Het was heel erg leuk om ze weer te zien en erg fijn om weer lekker Nederlands te praten. En ze hebben mijn voorraadjes van favoriete Nederlandse producten aangevuld :). We hebben samen een hele fijne tijd gehad. De hele buurt verkend met de auto, stadjes bezocht en veel lekkere dingen gegeten en wijn geproefd. Het was zo warm dat ze hebben besloten niet verder naar het Zuiden te gaan, maar rustig aan Noordelijker te gaan en weer op weg naar Nederland, snik!

Maar daarna stond het Slow Food filmfestival in Bologna op mijn alweer programma. Ik zou altijd nog een keer met Lisette, die ik in Perugia heb leren kennen, afspreken. Bologna was een mooi middelpunt voor ons. En ook mijn vriendin Hel1tje uit Amsterdam, die nu een taalcursus in Perugia aan het doen is, was van de partij. Toevallig wonen de ouders van mijn nieuwe Italiaanse vriendinnetje Daniela in de buurt van Bologna en mochten we daar met z’n allen overnachten, wat een geluk!
We hebben de mooie stad verkend, een schokkende film over de Amerikaanse voedselindustrie:
“ Food Inc”. gezien, andere leuke en mooie korte filmpjes gekeken, slow food specialiteiten gegeten en bubbel rosé gedronken :). We hebben heerlijk geslapen bij de ouders van Daniela en eigengemaakte taart, allerlei jams en vlierbessen siroop gedronken van de Oma van Daniela. Die voor de gelegenheid rozen uit de tuin had geplukt voor ieder van ons een. Ik weet zeker dat ik terug wil om te leren hoe je al die mooie en aparte jams (van ui, tomaat en een zure lokale vrucht).. moet maken!

Na dit mooie avontuur was het tijd om naar Nederland te gaan om mijn plan uit te voeren om de Gastronomische Universiteit op het evenement: “De Smaak van Italië”. Daniela ging met me mee. We konden bij vrienden van haar in Turijn slapen en vanuit daar om 3 uur s’nachts vertrekken naar vliegveld Malpensa. Rond een uurtje of negen geland en onze huurauto opgehaald. Daarmee reden we naar Overveen om het van te voren opgestuurde informatiemateriaal op te halen. We hebben de fietsen uit de schuur gehaald en meegenomen in de trein naar Amsterdam om daar een fietstocht door de stad te doen. We hebben gegeten in restaurant “de Kas”, die zijn eigen seizoensgroente verbouwd. Prachtig restaurant met een vast menu, dat ontzettend goed smaakte. Na gestuntel met de terugtraprem en tweedehands markten en winkels te hebben bezocht, zijn we weer terug naar Overveen gegaan. En van daaruit naar Utrecht, want we mochten in Daniels kamer verblijven, omdat Haarzuilens waar het evenement plaatsvond daar lekker dichtbij is. En hij, toevallig en helaas op voetbal weekeind ging.
We hebben ons vermaakt op het evenement, hebben leuke contacten opgedaan en ons ontzettend verbaasd over de atypische Italiaanse producten die hier te koop waren. En vooral over de manier waarop de Nederlanders ingrediënten graag geheimhouden of je zelfs 2 jaar oude “gerijpte” olijfolie aan proberen te smeren. (Olijfolie moet binnen een jaar geconsumeerd worden heb ik geleerd van Daniela, omdat het anders gaat schiften en niet meer lekker is…).
We hebben Utrecht snachts met Wienke en zijn vrienden Utrecht onveilig gemaakt en hebben het verschrikkelijk koud gehad in onze stand die in het slechte weer ook nog eens op de tocht stond. We hebben als afsluiter bij Pa & Do gegeten en al met al was het een super leuke, maar uitputtende ervaring en Daniela is nu erg enthousiast en komt zeker nog een keer.